Utrata słuchu (głuchota)
• Narząd słuchowy składa się z:
– ucha zewnętrznego: zbiera szmery i tony,
– ucha środkowego: przenosi bodźce słuchowe od błony bębenkowej do ucha wewnętrznego,
– ucha wewnętrznego: przemienia tony i szmery w bodźce nerwowe, które trafiają następnie do mózgu.
• Utrata słuchu może być następstwem procesów chorobowych, toczących się w każdej z trzech jego części:
– Ucho zewnętrzne: czopy woskowinowe i stany zapalne, najczęściej jednostronne. Właściwe leczenie przywraca słuch.
– Ucho środkowe: stany infekcyjne; ropienie ogranicza ruchomość kosteczek słuchowych i tym samym utrudnia lub nawet uniemożliwia przenoszenie tonów i szmerów.
Antybiotyki najczęściej są skuteczne. Leczenie operacyjne (dzieci) stosuje się rzadko. – Ucho wewnętrzne: uszkodzenie nerwów słuchowych:
• w zaburzeniach ukrwienia (wiek podeszły, stany po-udarowe),
• uszkodzenie porodowe,
• różyczka w pierwszych trzech miesiącach ciąży (wtedy zwykle występują również zaburzenia widzenia).
Jak sobie radzić?
• Woskowinę rozmiękczyć podając do przewodu słuchowego kilka kropli ciepłego oleju roślinnego. Zabieg ten umożliwia stosunkowo łatwe usunięcie woskowiny z przewodu słuchowego.
Kiedy iść do lekarza?
• Kiedy niemowlę lub małe dziecko zdradza oczywiste objawy upośledzenia słuchu (np. nie słyszy głośnego klaśnięcia za jego plecami).
• Kiedy upośledzenie słuchu wystąpi w wieku dojrzałym.
• Jeśli utrata słuchu wystąpi nagle w wyniku zmian naczyniowych (udar), do lekarza należy udać się natychmiast (lub wezwać go).
